ทุกๆ ครั้งที่ฉันเห็นเธอต้องเจ็บปวดรวดร้าวใจ
ฉันได้แต่นั่งกอดเข่าและเฝ้าอธิษฐานให้ความเจ็บปวดนั้นจงจางคลาย
ฉันเฝ้ารอ...จนถึงห้วงขณะสุดท้าย
เพื่อให้เธอได้เอื้อนเอ่ยถ้อยคำที่ฉันไม่อาจจะบอกออกไปได้
และฉันไม่รู้จะบอกอย่างไร
ว่าทำไมเราจึงไม่อาจย้อนกลับไปเป็นเราเหมือนเดิม...เฉกเช่นวันเก่าๆ ได้
ฉันจะขอยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่เพียงผู้เดียว
ถ้าทำให้ใครต้องเจ็บปวด
ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยต้องการ...ให้มันเป็นอย่างนั้นเลย
*จากบางส่วนของบทเพลง Bizerra Love Tringle
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
1 ความคิดเห็น:
....แวะมายิ้มให้
:)
แสดงความคิดเห็น