12.03.2551

รัก...ที่ไม่อาจรัก

ทุกๆ ครั้งที่ฉันเห็นเธอต้องเจ็บปวดรวดร้าวใจ

ฉันได้แต่นั่งกอดเข่าและเฝ้าอธิษฐานให้ความเจ็บปวดนั้นจงจางคลาย

ฉันเฝ้ารอ...จนถึงห้วงขณะสุดท้าย

เพื่อให้เธอได้เอื้อนเอ่ยถ้อยคำที่ฉันไม่อาจจะบอกออกไปได้

และฉันไม่รู้จะบอกอย่างไร

ว่าทำไมเราจึงไม่อาจย้อนกลับไปเป็นเราเหมือนเดิม...เฉกเช่นวันเก่าๆ ได้

ฉันจะขอยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นแต่เพียงผู้เดียว

ถ้าทำให้ใครต้องเจ็บปวด

ถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยต้องการ...ให้มันเป็นอย่างนั้นเลย

*จากบางส่วนของบทเพลง Bizerra Love Tringle

1 ความคิดเห็น:

Au กล่าวว่า...

....แวะมายิ้มให้
:)