ดูนาฬิกา
...เที่ยงคืนแล้ว
ยังนอนไม่หลับ
ทรมานจัง...
เลยตัดสินใจ
ลุกออกจากเตียงนอนอันแสนอบอุ่น
มานั่งบนเบาะ...
แล้วตามดูลมหายใจของตัวเอง
ตามดูความรู้สึกในเนื้อในตัวของตัวเรา
เพียงแค่นั่ง
นั่ง
นั่ง
แล้วก็นั่ง...
ดูนาฬิกาอีกครั้ง
...เกือบตีสองแล้ว
นอนดีกว่า...
นอนหลับตา แล้วรอดูว่าค่ำคืนนี้จะยาวนานสักเพียงไหน
ลืมตาขึ้นมาอีกครา
แล้วก็พบว่า ค่ำคืนที่แสนทรมานก็ได้ผ่านพ้นไป
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น