เก้าอี้ตัวเก่า...
ตัวที่เคยนั่งร้องไห้ ในวันที่หัวใจอ่อนแอและเปราะบาง
วันนี้เก้าอี้ตัวนั้นยังคงตั้งอยู่ในหนแห่ง ตำแหน่งเดิม
ได้กลับมานั่งเก้าอี้ตัวนั้นอีกครั้ง
ความรู้สึกเดิมๆ ในวันที่เสียใจ หวนย้อนกลับมาอีกครั้ง
เหลียวมองดู พี่สาวที่เคยกอดปลอบโยน ก็ยังยืนอยู่ตรงนั้น
แต่วันนี้ ไม่มีเหลือแล้ว น้ำตา
ความเจ็บปวดลบเลือน กลืนหายไปในวันเวลา
แสงสีทองที่ผาดผ่านเวิ้งฟ้า
บอกกับตัวเอง ด้วยรอยยิ้ม ด้วยความคะนึงหา
ว่า ผ่านไปแล้ว ความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวันที่เคยร้องไห้
คงเหลือไว้เพียงเก้าอี้ตัวเก่า ที่ทิ้งไว้ให้จำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น